Bizi gören herkes bırak artık şu memeyi kocaman oldu
neredeyse iki yaşına girecek, bir faydası kalmadı, süt su oldu, sana da
yazık diyorlar. Ben de biliyorum. Nasıl
bilmem iki yıla yakındır, yataktan dayak yemiş gibi kalkıyorum. Arabada,
alışverişte, misafirlikte, takside “Anne cuk cuk” diyeceksin diye aklım
çıkıyor. Ama daha arabaya biner binmez başlıyorsun. Cuk, cuk, cuk cuk…
Bazen benimde kolayıma geliyor, yalan değil. Gecenin en
güzel anlarında, sen kıvranmaya başlayınca ağzına memeyi veriyorum ve abuk bir
şekilde de olsa uyuyorum.
Her ne kadar iki yaşına kadar anne sütünün bağışıklığı
güçlendirdiğini düşünsem de bazen dayanılmaz oluyor bu da doğru. Özellikle
vücut şeklimin bozulduğunu düşünmek beni üzüyor.
Ama gerçeği söylemek gerekirse memeden seni nasıl keseceğimi
de bilmiyorum. Çünkü ağbini hiç emziremedim. O yüzden sen doğduğunda o ne zaman
isterse o zaman bırakıcam gibi ütobik laflar bile ediyordum. İstiyorum ki bu
işi en doğru zamanda, en doğru şekilde yapayım. Göğsüne kıl yumağı yapıştır
falan diyorlar. Ama eminim sen çekip alır tekrar emmeye devam edersin.
Bir kitapta memeyi bırakmaya anne ve bebek beraber karar
verir diyordu. Galiba o kitabı yazan bir erkekti.
Biliyorum sen de artık yavaş yavaş zamanı geldiğinin
farkındasın. Çünkü gündüzleri meme istediğin zaman hınzır gülücükler atıyorsun.
Gelip beni (aslında göğsümü) okşuyor, hayran hayran bakıp ardından
patlatıyorsun “Anne cuk, cuk istiyom”. Ya da bebeğini veya dün yaptığın gibi
eşeğini getirip, emmek istiyor deyip sonra tam ben onu emziriyor gibi
yapacakken sen oyuncağı elimden alıp fırlatıyor ve aç bir kurt gibi
saldırıyorsun. Bense sadece izliyorum. Ve düşünüyorum “biz cuk cuksuz ne
yapacağız?”…
Canım emzirmek çok meşakkatli ama insan sonradan da o günleri özlüyor sanki.Oemerken sanki büyülü bir bağ oluşuyor ve o anlar kuzucuğunu daha çok seviyorsun ya da o sevgi somutlaşıyor sanki.
YanıtlaSilUmarım zamanı geldiğinde az sıkıntısız atlatırsınız o süreci.
Ayrıca çok tatlı bu kuzucukimaşallah
öpüyorum...
Evet Bahar sanırım bende o yüzden çok aceleye getirmiyorum. Bir daha yaşayamacağım bazı şeylerin keyfini çıkarıyorum bir nebze. Ne mutlu Bu güzellikleri doyasıya yaşayabilenlere... sevgiler...
Sil